Co warto zobaczyć?
Centralne drzwi wyonane z brązu pochodzą oryginalnie z Kurii w forum cesarskim. Na lewym końcu portyku stoi rzymski posąg Konstantyna Wielkiego, który został znaleziony w ruinach Łaźni Dioklecjana.
Wewnątrz, mimo wielu zmian dokonywanych na przestrzeni wieków, bazylika San Giovanni na Lateranie wciąż zachowuje swój pierwotny plan.
Niektóre z oryginalnych dekoracji przetrwało do dziś, choć nie w swojej pierwotnej lokalizacji. Części XIV-wiecznej kolumnady teraz wspierają łuk triumfalny (dwie czerwone granitowe kolumny), okalają Ołtarz Najświętszego Sakramentu (cztery kolumny z brązu), a także towarzyszą figurom apostołów w nawie głównej (24 zielone kolumny z marmuru).
Statuetki w nawie pochodzą z czasów papieża Klemensa XI (1701-1721) i przedstawiają apostołów oraz ewangelistów. Namalowane na ścianie zamknięte drzwi za posągami przedstawiają bramy do Niebieskiego Jeruzalem. Nad rzeźbami są XVII-wieczne płyty reliefowe ze starotestamentowych scen po lewej i związane ze scenami z Nowego Testamentu po prawej. Powyżej są owalne malowidła proroków, również z XVII wieku.
Baldachim nad ołtarzem pochodzi z 1369. Na górze jest relikwiarz, który zawiera głowy świętych Piotra i Pawła, ale mogły one zostać usunięte podczas francuskiej okupacji Rzymu w XVII wieku. Pod baldachimem jest Ołtarz, który może być używany tylko przez papieża, zawiera on część stołu komunijnego św. Piotra. Na Ołtarzu Najświętszego Sakramentu znajduje się stół cedrowy, który prawdopodobnie był stołem używanym przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy.
Kolumny z marmuru i brązu ostały zaczerpnięte ze świątyni Jowisza na Kapitolu. Stary Pałac Laterański został zburzony przez papieża Sykstusa V (1585-1590), ale absyda papieskiej jadalni, "Leoninum triclinium", została zachowana na zewnątrz pozostałości budynku. Mozaika w absydzie pochodzi z 800 roku, kiedy to karol Wielki został koronowany w Rzymie. Przedstawia ona Chrystusa z Apostołami.