W 1629 roku papież Urban VIII, zlecił Bernini'emu szkic ewentualnej przebudowy fontanny, ponieważ uważał on, że jest niedostatecznie teatralna. Po śmierci Papieża projekt został porzucony. Fontanna została usytuowana z drugiej strony placu, tak aby była zwrócona przodem do Pałacu Kwirynalskieo (tak, aby papież mógł oglądać i cieszyć się nią). Fontanna di Trevi, jaką możemy podziwiać aktualnie, została zaprojektowana przez Nicola Salvi w 1732 roku i a przebudowa zaczęła się w 1762 roku.
Centralnymi postaciami fontanny są Neptun (bóg morza), otoczony przez dwa trytony. Jeden z nich stara się opanować niesfornego konia, drugi koń jest spokojny, prowadzony przez trytona z prawej strony. Symbolizują one dwa przeciwstawne stabny morza. Cztery statuy umieszczone na balustradzie symbolizują cztery pory roku (są to dzieła Corsiniego, Ludovisiego, Pincellottiego i Queirolego). W sąsiednich niszach znajdują się kobiece postaci będące alegoriami Zdrowia (po prawej) i Obfitości (po lewej).
Fontanna nosi imię dziewicy noszącej imię Trevia, która według legendy miała odkryć źródło wody wykorzystane przy budowie akweduktu. Woda doprowadzana przez ten akwedukt nazywa się Acqua Virgo. Tradycja głosi, że wrzucenie monety do wody gwarantuje gościom powrót do Rzymu.
Fontanna di Trevi
Fontanna di Trevi, inspirowana rzymskim łukiem triumfalnym, jest największą i najbardziej znaną Barokową fontanną w Rzymie (mierzy ona 25,9 m wysokości i 19,8 m szerokości). Została zbudowana z inicjatywy Klemensa XII w miejscu istniejącej wcześniej fontanny zaprojektowanej przez Leona Battiste Albertiego z 1435 r.
